برنامه نویسان علی رغم داشتن توانایی اجرای ایده های خود، همیشه موفق به انجام این کار نمی شوند
اگر به شخصی بگویید که یک برنامه نویس هستید و مخاطب شما هیچ ذهنیتی در رابطه با شغل برنامه نویسی نداشته و فقط مطالب غیر واقعی در مورد این شغل شنیده باشد، به صورت خودکار در ذهن او این تصویر تداعی می شود که شما در خانه پشت رایانه می نشینید، کدنویسی می کنید، پروژه های خود را تکمیل کرده و میلیون ها درآمد دارید. شما نیازی ندارید که برای دیگران کار کنید بلکه فقط روی پروژه های خودتان کار می کنید. البته خیلی عالی می شد اگر همه این ها واقعیت داشت!
البته بعضی از این موراد می تواند برای تعداد معدودی واقعیت داشته باشد اما بیشتر برنامه نویس ها به جای کار کردن روی پروژه های خودشان، برای دیگران کار می کنند. اگر چه آنها توانایی به انجام رساندن کامل پروژه ها را دارند اما همچنان برای دیگران کار می کنند.
این سوال پیش می آید که چرا آنها به پروژه های دیگران وابسته اند تا بتوانند یک زندگی خوب برای خودشان فراهم کنند. در اینجا منظور پروژه خود فرد داشتن یک شغل از راه دور یا آزاد کار بودن (freelancer) نیست.
محصول باید واقعا مفید باشد
امروزه میلیون ها برنامه در دسترس کاربران قرار دارد. اگر در این وضعیت بخواهید یک برنامه جدید بسازید، این برنامه باید واقعا برای کاربران مفید باشد تا آنها اشتیاق استفاده از آن را داشته باشند. شما هزینه زیادی را صرف تولید نرم افزار عالی می کنید اما احتمال زیادی وجود دارد که هیچ درآمدی از طریق آن کسب نکنید و ضرر زیادی بدهید. همه چیز در کسب و کار به سخت کار کردن ختم نمی شود بلکه سخت کار کردن، نیروی انسانی و راهبرد صحیح در کنار هم، کسب و کار را می سازند.
بازاریابی بسیار مهم است
برنامه نویسی تنها یک جنبه از کامل کردن یک پروژه و کسب درآمد است. برای اینکه همه چیز به درستی کار کند نیاز به مجموعه متنوعی از توانایی ها وجود دارد. این چیزی است که برای اداره موفق یک کسب و کار لازم است. مهم نیست که یک فرد می تواند بهترین برنامه ها را بسازد چون بدون تبلیغات هیچ کس از وجود آن برنامه خبردار نمی شود.
به عنوان مثال گوگل، فیسبوک یا توییتر کلی پول دریافت می کنند تا کاربران را به سمت برنامه ها سرازیر کنند. حتی اگر بتوانید در این پلتفرم ها به نوعی اطلاع رسانی رایگان در مدت کوتاه به دست بیاورید، به محض متوجه شدن ارتباط شما را با کاربران قطع خواهند کرد. پس موارد زیادی باید فقط در مورد بازاریابی باید مورد توجه قرار گیرد. برنامه نویس ها هم معمولا در زمینه بازاریابی خیلی خوب نیستند.
ریسک کمتر
برنامه نویسان عادی با انجام کار دیگران این ضمانت را دارند که در انتهای هر ماه یک حقوق خوب دریافت می کنند اما وقتی که یک برنامه نویس در مورد مسیر دیگر یعنی کار کردن روی پروژه های خود و کسب درآمد از آن فکر می کند، با چالشی بسیار بزرگ و پر ریسک روبرو می شود.
رقابت کردن در بازار نرم افزار به چیزی بیش از ساخت یک محصول مفید نیاز دارد. بیشتر برنامه نویسان از ریسک بیزارند پس راه اول همیشه برای آنها بهتر به نظر می رسد.
شاید برنامه نویسی همه چیزی است که آنها دارند
یک برنامه نویس ممکن است که ایده های خوبی در سر داشته باشد که با کار کردن روی آنها بتواند یک زندگی خوب برای خودش فراهم کند. برنامه نویس هم مثل دیگران باید درآمدی برای زندگی داشته باشد و وقتی کدنویسی یک پروژه به پایان رسید سعی می کند که تامین مالی خود را با فروش خدمات در آن برنامه به دیگران، انجام دهد. اما برای انجام این نیاز دارد که دیده شود. باید با دیگران ارتباط بگیرد. اما این قسمت کار خیلی سخت است. آنقدر سخت که نمی توان آن را تصور کرد. بدون نمایش و ارتباطات خوب، ممکن است پروژه هیچ وقت نتواند شروع مناسبی داشته باشد.
همه این مسائل باعث می شود که به نتیجه رساندن یک پروژه شخصی واقعا سخت بشود به خصوص زمانی که توسعه دهنده فقط در برنامه نویسی خوب است و از جنبه های دیگر کسب و کار چندان سر در نمی آورد.
حفظ توازن زندگی در کسب و کار سخت است
اگر برنامه نویسی در کنار کارهای عادی خود به پروژه های شخصی هم بپردازد، وارد شرایطی می شود که حفظ توازن بین کار و زندگی بسیار سخت خواهد بود چون باید زمان زیادی را به کار اختصاص دهد. حجم کار در این حالت بسیار زیاد خواهد بود. با همه این مسائل بعضی از برنامه نویسان همزمان روی پروژه های دیگران و خودشان کار می کنند. این باعث می شود تا آنها کسب و کار برای خودشان ایجاد کنند اما زندگی نداشته باشند.
مجموعه مهارت های کاملا متفاوت
کسب درآمد از پروژه های شخصی خیلی سخت تر از چیزی که به نظر رسد، می باشد چون در این حالت برنامه نویس باید کسب و کار را هم بچرخاند. برنامه نویس باید تشخیص بدهد که آیا یک محصول از لحاظ تجاری مناسب است یعنی کسی حاضر خواهد بود که بابت آن پول پرداخت کند. همچنین باید در مورد بازاریابی، توزیع محصول، حسابداری، مباحث قانونی و حقوقی، قیمت گذاری و موارد دیگر اطلاع داشته باشد.
بیشتر برنامه نویسان متخصص در کدنویسی هستند اما تخصصی در تبدیل برنامه نویسی به یک کسب و کار درآمدزا به تنهایی ندارند. کسانی که تخصص بازرگانی و تجارت دارند برای این کار ساخته شده اند. یک برنامه نویس معمولی مجموعه توانایی های مورد نیاز و مهم تر از آن علاقه لازم برای کار در زمینه های تجاری کسب و کار را ندارد.
سخن آخر
حتی اگر یک برنامه نویس تمام توانایی ها و علاقه لازم برای راه اندازی کسب و کار خودش را داشته باشد باز هم اداره یک کسب و کار ذاتا فعالیت پرریسکی است.
این کار نیاز به اختصاص زمان بالا، کار سخت، فداکاری و مسائل بسیار دیگر دارد. بیشتر کسب و کارها در نهایت تعطیل می شوند و در این مسیر ممکن است که برنامه نویس ثروت بالایی به دست بیاورد یا اصلا به هیچ درآمدی نرسد. اما اگر موفقیت به دست آید مانند یک انفجار خواهد بود. همه ما می دانیم که موفق ترین کاسب های این دوران یک زمان برنامه نویس بوده اند مانند ایلان ماسک، بیل گیتس و …
