در دنیای امروزی با قابلیت همیشه در دسترس بودن شبکه ها، توانایی تمرکز بر روی یک کار و به پایان رساندن آن، بدون شک یکی از با ارزش ترین مهارت هایی است که همه خواهان آن هستند. کسی که از این گونه تمرکز برخوردار باشد می تواند کارهای بسیار بیشتری را نسبت به مردم عادی انجام دهد. به همین دلیل است که این مهارت در حال حاضر در این دنیا مورد نیاز است.
افرادی که می توانند برای مدت طولانی تمرکز کنند با این توانایی فوق العاده متولد نشده اند. آنها برای رسیدن این توانایی باید آموزش دیده و تمرین کنند. باید به این مساله توجه کنید تمرکز یک مهارت است و می توان آن را مانند یک ماهیچه تقویت کرد.
برای رسیدن به سطح بالایی از تمرکز باید ماهیچه های تمرکز خود را روزانه تمرین دهید.
در این مقاله در مورد چگونگی ارتقای تمرکز خود صحبت خواهیم کرد تا بتوانید به وضعیت فعالیت با تمرکز زیاد برسید و کارهای بیشتری را سریعتر انجام دهید.
انواع تمرکز
قبل از اینکه به اصل مطلب بپردازیم، بهتر است به طور خلاصه در مورد تمرکز صحبت کنیم.
دو نوع تمرکز وجود دارد. اولی تمرکز پراکنده و دوم تمرکز مستقیم است.
تمرکز پراکنده
آیا تا به حال هنگام صحبت با تلفن و پختن شام، خانه را تمیز کرده اید؟ این تمرکز پراکنده است. شما فقط یک کار را انجام نمی دهید شما تمرکز خود را بین چند کار تقسیم می کنید. بسیاری از ما تمرکز پراکنده زیادی انجام می دهیم. اگرچه این لزوماً چیز بدی نیست، اما زمانی که کار به تمرکز کامل نیاز دارد، مانند مطالعه، نوشتن مقاله یا کار می‌تواند مضر باشد.
تمرکز مستقیم
این نوع تمرکز نقطه مقابل تمرکز پراکنده است. زمانی که کار سخت و پیچیده ای انجام می دهید از این نوع تمرکز استفاده می کنید. این همان تمرکزی است که ما نیاز زیادی به تمرین برای رسیدن به آن داریم. در حالت بهتر این نوع تمرکز به یک عادت فرد تبدیل می شود. وقتی در حالت تمرکز مستقیم هستید، حواس شما پرت نمی شود و تمام حواس شما معطوف کاری است که در حال انجام آن می باشید. در این حالت می توانید آن کار را سریعتر و کارآمدتر انجام دهید.
برای انجام بهتر کارها، باید نگاه خود را از تمرکز پراکنده به سمت تمرکز مستقیم معطوف کنیم.
اکنون که اطلاعات پایه ای تمرکز را یاد گرفتیم در مورد چگونگی دستیابی به تمرکز مستقیم و حذف تمرکز پراکنده صحبت خواهیم کرد.
اول: عوامل حواس پرتی خارجی را حذف کنید
پرت شدن حواس واقعاً برای ورود به یک وضعیت عمیق کاری مضر است. مثلا وقتی تلویزیون در مقابل شما روشن باشد، واقعاً نمی توانید روی کار خود تمرکز کنید. این مساله جدی است، واقعا با وجود عواملی که حواس ما را پرت می کنند نمی توان تمرکز عمیق در انجام کار داشت.
اگر از عوامل حواس پرتی اجتناب نکنیم، هر چقدر هم که تلاش کنیم در نهایت در این عوامل غرق خواهیم شد. باید از این عوامل دور شد. برای حفاظت از خود دسترسی به عوامل بر هم زننده تمرکز را کم یا به طور کلی قطع کرد. بهتر است به هر قیمتی از آنها دوری کنیم تا اینکه در معرض وسوسه های آن قرار نگیریم.
به این مساله مثل یک جنگ نگاه کنید. حواس‌پرتی‌های شما می‌تواند لذت‌های فوری به شما بدهد که در درازمدت هیچ فایده‌ای ندارند. در مقابل، کارهای مهمی که باید انجام دهید به شما رضایت‌های دیرهنگام می‌دهد که سود زیادی برای شما خواهد داشت.
بنابراین، برای پیروز شدن در نبرد در برابر رضایت آنی، فقط آنها را از بین ببرید. آنها را از خودتان دور کنید تا هیچ انرژی برای مقاومت در برابر آنها، هدر نرود.
وقتی آن عوامل حواس‌پرتی بیرونی را حذف می‌کنید و جلوی خود را می‌گیرید، فضایی را برای خود باز می‌کنید تا روی کارهای ضروری خود تمرکز کنید.
بنابراین، اگر موبایل حواس شما را پرت می کند، حالت بی صدا را فعال کنید. اجازه ندهید اعلان‌ها شما را از حالت تمرکز مستقیم دور کنند. اگر به هم ریختگی محل کار حواس‌تان را پرت می‌کند، اتاقتان را قبل از کار تمیز و مرتب کنید. مطالعات نشان داده است که وقتی اطراف شما نامرتب است تمرکز کردن دشوار است. وقتی اعضای خانواده حواس شما پرت می کند، مؤدبانه به آنها بگویید که در یک زمان خاص در دسترس نیستید. به آنها اطلاع دهید که در ساعات خاصی از روز در دسترس آنها خواهید بود.
دوم: حواس‌پرتی‌های درونی را حذف کنید
حتی اگر به طور کامل تمام حواس‌پرتی‌های بیرونی را حذف کنید، هنوز یک چیز وجود دارد که می‌تواند شما را از حالت تمرکزتان دور کند: آنها حواس‌پرتی‌های درونی‌تان مانند فکر کردن، استرس، افکار پراکنده در مغز و موارد مشابه آن، هستند.
ما انسان ها خیلی فکر می کنیم. فکر کردن برای تولید ایده ها خوب است، اما زمانی که می خواهید تمرکز مستقیم داشته باشید می تواند بد باشد. برای انجام کارها با تمرکز بالا، باید بدانید که چگونه ذهن را آرام کرده و افکار درونی خود را حذف کنید.
یکی از مؤثرترین راه‌ها برای مهار کردن افکار پراکنده در ذهن، مدیتیشن روزانه است. می توان هر زمان که حواس پرت شده است، چشم ها را بسته و فقط دو یا سه دقیقه ذهن را از افکار مختلف دور کرد. بیشتر اوقات، تمرکز دوباره جمع می شود و می توان دوباره کار را ادامه داد. این به ما این امکان می دهد با تمرکز عمیق کار کنیم.
مدیتیشن همچنین توسط تحقیقات علمی تایید می‌شود. نتایج این تحقیقات نشان می دهد که با مدیتیشن تمرکز و خودکنترلی ما را بهبود می یابد، افکار پراکنده را کاهش می‌دهد و شادی ما را بهبود می‌بخشد. در مجموع، مدیتیشن یکی از بهترین راه‌ها برای آرام کردن ذهن و بهبود چشمگیر تمرکز است.
راه دیگر برای محدود کردن حواس‌پرتی‌های درونی‌تان، نوشتن افکاری که به ذهن خطور می کند. وقتی افکار خود را روی کاغذ می نویسید، آنها را به تصویر می کشید. شما این افکار مزاحم را در ذهن خود قرار نمی دهید. در عوض، آنها را به کاغذی که جلوی شماست می فرستید.
وقتی امروز باید کاری را انجام دهید که به کاری که در حال حاضر انجام می دهید مربوط نمی شود، آن را یادداشت کنید. وقتی برای فردا خریدی باید انجام بدهید، آن را یادداشت کنید. وقتی چیزی هست که نباید فراموشش کنید، آن را یادداشت کنید.
دیوید آلن – مغز شما یک ابزار تفکر است، نه یک وسیله ذخیره سازی
چیزی که این روش دوست داشتنی می کند این است که فضای ذهنی را آزاد می کند و فرد را از استفاده از انرژی غیر ضروری محافظت می کند. این مساله باعث می شود تا بتوان روی چیزهایی که مهم تر هستند تمرکز کنیم.
مهم‌تر از همه، با حذف حواس‌پرتی‌های درونی، تمرکزتان را بیشتر می‌کنید و انجام کارهایی که تمرکز بالا می خواهند آسان می شود. در نهایت به خودتان اجازه می‌دهید کارهای بیشتری را سریعتر انجام دهید.
سوم: از تکنیک پومودورو استفاده کنید
دلایلی وجود دارد که چرا تکنیک پومودورو امروزه بسیار محبوب شده است.
اگرچه مهم است که در حین کار به یک حالت متمرکز برسید، اما برای اکثر افراد سخت است که برای مدت زمان بسیار طولانی تمرکز کنند. خواه تمرکز پراکنده باشد یا تمرکز مستقیم، تمرکز بلندمدت خسته کننده است. به همین دلیل است که باید مغز خود را تحریک نکنید و پس از مدت زمان مشخص استراحت نموده و سپس به کار ادامه دهید.
با استراحت، توانایی تمرکز و انرژی ذهنی خود را دوباره شارژ نموده و برای مدت طولانی هوشیارتر و پربازده‌تر می‌شوید.
اینجاست که تکنیک Pomodoro وارد عمل می شود. این تکنیک به شما امکان می دهد تمرکز بالایی داشته باشید و در عین حال به شما زمان می دهد تا استراحت مناسبی داشته باشید.
به احتمال زیاد قبلاً در مورد این تکنیک شنیده اید، اما در اینجا یک بررسی سریع از آن خواهیم داشت:
کاری را برای انجام انتخاب کنید.
تایمر را برای 25 دقیقه تنظیم کنید.
وقتی تایمر تمام شد، 5 دقیقه استراحت کنید.
تکرار
نکته‌ای که باید اینجا به آن اشاره کنیم این است که در حین استراحت، هیچ فعالیت تحریک‌کننده‌ای مانند چک کردن تلفن خود و مرور شبکه‌های اجتماعی انجام ندهید. آنها موج های دوپامین را به مغز هدایت می کنند، بنابراین توجه شما را پراکنده می کنند. در عوض، سعی کنید فعالیت های غیر محرک مانند مدیتیشن، پیاده روی سریع یا چرت زدن کوتاه انجام دهید.
اقدام کنید
اکنون که نکاتی را در مورد چگونگی ارتقای تمرکز خود به اشتراک گذاشتیم، زمان آن رسیده است که اقدام کنید. هیچ چیزی که در بالا ذکر کردیم برای شما مفید نخواهد بود مگر اینکه آنها را در زندگی واقعی خود به کار ببرید.
بنابراین، به عنوان یک نقطه عمل برای این مقاله، به شما توصیه می کنیم حداقل دو مورد از این پیشنهادها را برای محدود کردن حواس پرتی های بیرونی و درونی خود برای جلسه کاری بعدی خود اعمال کنید.
