اسپیس ایکس اطلاعات جدیدی درباره سومین پرواز آزمایشی موشک عظیم استارشیپ خود منتشر کرده است.
این پرواز که از Starbase، تگزاس، صبح دیروز در ساعت 8:25 صبح CT انجام شد، از پروازهای آزمایشی قبلی استفاده کرد و به تعدادی از اهداف جدید دست یافت.
تمام 33 موتور رپتور به صورت متوالی روشن می‌شدند و هنگامی که گاز گرفت، بزرگترین موشک جهان برای سومین بار پرواز کرد.
با صعود استارشیپ به آسمان تگزاس جنوبی، 33 موتور به طور اسمی به کار خود ادامه دادند تا مرحله جداسازی داغ، که در آن 30 موتور Super Heavy خاموش شدند، زیرا استارشیپ 3 موتور رپتور سطح دریا و 3 موتور خلاء را روشن کرد و به فضا ادامه داد.
برای اولین بار، مرحله اول Super Heavy، Booster 10، با موفقیت یک بوست سوزاندن پشتی را انجام داد و در شرق سکوی پرتاب در خلیج مکزیک هدف قرار گرفت. بر اساس داده های نمایش داده شده در پخش اینترنتی، تقویت کننده به اوج سرعت 5750 کیلومتر در ساعت و ارتفاع 106 کیلومتری رسیده است.
برخلاف فالکون 9، Super Heavy آنقدر بزرگ است که نیازی به رایت ورودی ندارد، اما در یکی از آخرین بیت های داده موجود در پخش اینترنتی، نشان داد که تقویت کننده سعی کرده فرود خود را در حدود 1 کیلومتر در ارتفاع شروع کند. فقط 3 موتور روشن می شوند و 2 موتور تقریباً بلافاصله بعد خاموش می شوند.
SpaceX از آن زمان تائید کرده است که Booster 10 یک جداسازی سریع و برنامه ریزی نشده را فقط در ارتفاع 462 متری از سطح آب تجربه کرده است و این احتمال وجود دارد که آنچه از تقویت کننده باقی مانده است تقریباً با سرعت صوت به آب برخورد کند.
در حالی که Booster 10 به دنبال یک عملکرد عالی به سرنوشت خود در خلیج مکزیک می رسید، کشتی 28 به سوزاندن تمام 6 موتور رپتور خود ادامه داد و اولین سوخت کامل خود را تکمیل کرد و خود را در مسیر زیر مداری مناسب خود قرار داد.
سپس کشتی 28 فاز ساحلی خود را آغاز کرد و یک سری آزمایشات را آغاز کرد. درب محفظه محموله، با نام مستعار pez door، طراحی شده بود تا در نهایت ماهواره های استارلینک با اندازه کامل را به بیرون پرتاب کند، ابتدا دستور داده شد تا 12 دقیقه پس از پرواز باز شود. SpaceX هنوز تایید نکرده است که آیا توانسته است در را به طور کامل باز یا بسته کند. در ساعت 30:18 به ماموریت، به نظر می رسد که در به داخل محفظه محموله جابجا شده است و ما دیگر هیچ نمای زنده ای از داخل کشتی نداشتیم.
کار بعدی روشن کردن مجدد اولین موتور رپتور در فضا بود، اما به دلیل نرخ چرخش وسیله نقلیه، اسپیس ایکس تصمیم گرفت این کار را تا یک پرواز آینده به تعویق بیندازد.
سپس کشتی 28 شروع به ورود به اتمسفر کرد، اما به نظر می‌رسید کشتی تا حدی از کنترل خارج شده بود و در نهایت شروع به ساخت پلاسما کرد. سپر حرارتی فقط نیمی از آن در معرض دید قرار داشت و بقیه از جنس فولاد ضد زنگ بود که بار عمده نیروهای ورود مجدد را متحمل شد.
به لطف پایانه های Starlink موجود در هواپیما، اسپیس ایکس توانست نماهای زنده باورنکردنی را از دوربینی که روی یکی از فلپ های استارشیپ قرار داشت ارائه دهد. پلاسما قبل از اینکه به سرعت رشد کند و وسیله نقلیه را در بر بگیرد، با درخشش صورتی کم رنگ شروع شد، در حالی که هنوز یک اتصال داده خوب را حفظ می کرد که قبلا هرگز امکان پذیر نبوده است.
به طور کلی، SpaceX در این سومین پرواز آزمایشی پیشرفت‌های بسیار خوبی انجام داد و به دنبال تکمیل همه این‌ها در چهارمین پرواز آزمایشی است، از جمله سقوط آرام تقویت‌کننده Super Heavy و ورود مجدد موفقیت‌آمیز به فضا برای Starship.
فکر می کنید چهارمین پرواز آزمایشی چه زمانی انجام می شود و آیا آنها مشکلاتی را که در طول پرواز 3 با آن مواجه می شوند برطرف می کنند؟
